Skolioza

Dla takich chwil żyję!
Wiersz ma być O CZYMŚ i tak napisany, by każdy, kto go
przeczyta - miał własne przemyślenia...
na temat i W OKOLICY zadanej przez autora!
Że smutek bije z wiersza?
jestem przekonany, że autor tak chciał!
Że milion dygresji?
To mistrzostwo przemawia przez pióro!

jak mnie widza tak mnie piszą,,,amoze czas zastanowic
się nad ludzkim bytem ułomności....

nie zawsze w zdrowym ciele zdrowy duch...

Powiedziałabym - smutny wiersz. Są rożne krzyże, które
musimy dźwigać, niestety.

Tyle wrażliwości w tym wierszu...zapada wymownością w
pamięć.

Często bywa, że tolerancja i wyrozumiałość u nas jest
nijaka, a mądrość z sercem nie zawsze chodzi w
parze.Zewnętrzna powłoka, ciało, to tylko płaszczyk
mniej, lub bardziej ładnie skrojony i uszyty.Każdy
jednak z biegiem czasu, z biegiem lat zniszczy się i
zostanie z człowieka garstka proszku.Najważniejsze, co
pod tym płaszczykiem nosimy.Jaka tam dusza i serce.Czy
czuła, kochająca mimo wszystko, czy taka właśnie
bezwzględna.Piękny i trafiony temat wiersza.

Wiersz bardzo refleksyjny trakujący o bezduszności
ludzkiej.Forma wiersza dobra.Wiersz bardzo wymowny.

O już pod tym wierszem byłam kiedyś...pamiętam, bo
mnie wzruszył, i pamiętam jak pisałam o swojej babce
"z małym garbem, dużym biustem", napiszę jeszcze
tylko, że przyjaciółka na pewno jest dumna z
przyjaźni z Tobą.

Bardzo ciekawy wiersz, jeden z tych, nad którymi
zatrzymujemy się chwilę i zastanawiamy

ciekawe ale czy napewno ty jestes jej przyjaciolka:)
tymniemniej bardzo ciekawie napisany czyta sie super:)

wiersz porusz ważny temat .. ciekawie napisany brawo
za pomysł...

Masz racje, fizyczna ułomność jest niczym wobec
choroby umysłu, który na nieszczęście reaguje kpiną.
Bardzo wymowna jest treść twojego wiersza, jakże
zgodna niejednokrotnie z życia wziętym obrazem,,
Kochaj tych co wokół mają ciszę, choć nie mówią,
powiedz im ja was słyszę" to z mojego wiersza urywak o
podobnym temacie.

trafnie i ładnie swoim wierszem opisałaś ludzi
wielkich i tych maluczkich

Wiersz z gatunku wartościowych, walczyć piórem ze
skoliozą mózgu trzeba, a nawet powinniśmy, bo
bezduszność ludzka nie zna granic. Temat dobrze
przedstawiony.

hmm...poruszył mnie temat wiersza ,nieczule zachowanie
ludzi ....smutne refleksje