Skrzydła przybrudzone smutkiem

Dobrze,ze błękit pozostał-przynosząc nadzieję...

"cisza skrzy się śniegiem niepamięci","po drugiej
stronie smutek zbiera błękit".Masz talent do
formułowania pięknych zdań.Wobec których biję brawo.

podnoszę oczy złamane szarością
-...ale podnosisz...to najważniejsze....ja sie czasem
wstydze podnieśc...

Wiersz anielski, a taki smutny... "niepamięci", to
zdaje się razem być powinno.

wiadomo, że kolor ładniejszy więc za często niech go
nie zabierają. popraw niepamięci piszemy razem.

Słowami można malować i szarości , i błękity. Puenta
piękna.

przepiekne metafory

i taniec slow
pozdrawiam:)

oby nie zabierał zbyt często...błekitne ładniejsze.:)