skutki obojętności
Było, żyło i pękło.
Może się czegoś zlękło?
Obojętności? Chłodu?
Przecież nie bez powodu.
W smutku trwało latami.
Nocą łkało czasami.
Zostawione w rozterce,
samotne pękło serce.
autor
Viola
Dodano: 2016-01-25 14:22:27
Ten wiersz przeczytano 1727 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Przecież nie bez powodu
najgorzej gdy za młodu
pęka z samotności
lub ukrytej złości
myśli prawdziwe
Piękny bardzo rytmiczny wiersz...
może czas się obudzić i zapłonąć? pozdrawiam
Pamiętam to mini . Baaardzo smutne, jak smutna jest
samotność.
I tak czasem bywa w życiu. Świetny wiersz☺
obojętność prowadzi do rozpaczy i smutku zanurzonego w
samotności
pozdrawiam
Może tylko chwilowo zmiękło,
bo serce nie pęka tak lekko!
Pozdrawiam!
Dla mnie bardzo smutna miniaturka. Miłego wieczoru.
Pozdrawiam serdecznie:))
Ładna życiowa refleksja. Trochę smutna, ale niestety
czasami i tak bywa w tym naszym życiu. Pozdrawiam:)
Zostan tutaj z nami to pomozemy je skleic. Teraz
powaznie, obojetnosc kogos na kim nam zalezy jest
bolesnym uczuciem. Ladny wiersz. Serdecznosci.
krótko i treściwie.
szkoda, że tak... serce boli, blizna zostanie...
ładnie napisany wiersz
serce nie może być za długo w samotnej
rozterce,,,pozdrawiam :]
Fajny wiersz - Już po wojnie Gomułka przypominał :
struna jest tak napięta, że może pęknąć gdy w czasie
budowy kraju wejdą na drogę kapitalistyczne bydlęta
i tak się stało. Po 4o latach budowy kraju i
wypaczeniu treści demokracji /socjalizmu/ struna pękła
bezpowrotnie. Nowi spadkobiercy po rozbiorze nie
potrafili skorzystać z pracy i doświadczeń braci
polaków. PozdrawiamPozdrawiam
Jakoś odbieram ten wiersz jak zaprzepaszczoną miłość,
której zabrakło odwagi na dalsze istnienie...