Śladami wspomnień

Próbka prozy

Jest rok 1964. Ja świeżo upieczony adept ślusarstwa ze stawką 3,60 na godzinę plus premia uznaniowa dowiaduję się, że w zakładzie jest koło PTTK, które właśnie organizuje wycieczkę do Puław, oraz pobliskiego Nałęczowa. Spragniony widoku wielkiego świata zapisuję się jako jeden z pierwszych. Rada zakładowa załatwia „Żuka” oraz kierowcę. Elegancja Francja jak to się mówi. Żuk kryty plandeką, na pace trzy deski imitujące ławki i nas dziewięcioro „podróżników” rusza w nieznane.
Z Puław utkwiła mi w pamięci „Świątynia dumania” zamknięta na olbrzymią kłódkę oraz oczko wodne znajdujące się tuż obok, no i te kręcące się wśród nenufarów ryby. Od nich to nie mogłem odwrócić uwagi. Te piękne polskie złote karasie i płocie. Nie w głowie była mi Świątynia dumania, ja tu miałem nad czym dumać jak by się do tych rybek dobrać. O żadnym łowieniu nie było jednak mowy. Pozostało więc tylko cieszenie wzroku... Grupka zwiedzała inne fragmenty zabytków tylko ja stałem zauroczony stawem. No ale komu w drogę temu czas, przed nami Nałęczów.
W Nałęczowie wrażenie robi„Źródełko miłości” można podejść do niego, napić się cudownej wody robiąc łódeczkę z dłoni lub zaczerpnąć w butelkę czy słoik dla bliskich nam osób. Tuż obok ujęcia znajdował się budyneczek gdzie można było kupić tę samą wodę ale już kapslowaną po „przystępnej” cenie. Byliśmy zbyt młodzi by płacić za miłość, piliśmy więc wodę prosto ze źródła. Później podeszliśmy pod budynek sanatorium. Dla mnie jedyną atrakcją stał się znajdujący się obok ogromny basen. z karpiami. Te powolne ruchy z gracją poruszających się ryb widzę do dzisiaj. W pobliżu były ławeczki na których przesiadywali kuracjusze. To źródło miłości z sercową chorobą jakoś mi młodemu niezbyt wtedy pasowało. Mając pod ręką „lekarstwo” szukać pomocy u lekarza.? Widocznie leczono tu nie tylko złamane serca ale i choroby mu towarzyszące....
Pod wieczór wróciliśmy szczęśliwie do Warszawy. Na drugi dzień wszyscy wspominali piękno starej architektury, tylko ja jeden wciąż miałem przed oczyma nenufary i pływające wśród nich ryby.

autor

Okoń

Napisany: 2022-11-25 Dodano: 2022-11-25 22:54:01

Ten wiersz przeczytano 1467 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie