ślady na szkle

w dotyku, oddechu pośród drzew
szeptanym kocham, cały wtedy drżę

nieważne miejsce, czas zostawiamy też
oddajesz siebie, nie wątpisz nigdy

pomimo okoliczności, nie potrafimy inaczej
szyb zaparowanych widok, my pośród nich

pozbawiony intymności, czule pieszczę
niewinny smak, wymarzony wręcz

całujesz i dotykasz, jesteś wszędzie
to nie sen, zamykam oczy wtedy

szum z zewnątrz, w środku delikatny jęk
czuję Twoje tak, słyszę "proszę wejdź"

nie liczę westchnień, oplatasz mocno
odbicie dłoni na szkle, dociskam bardziej

jesteśmy tutaj, czujesz i krzyczysz
w leśnym zakątku, milkniemy razem

autor

BANITA

Napisany: 2022-04-09 Dodano: 2022-04-09 21:49:40

Ten wiersz przeczytano 1903 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie