Słońce będzie ogrzewać pamięć

i jak tu nie podziwiać Twoich wierszy :)))pozdrowienia

Wiersz skłania czytelnika do rozmarzenia. Przywołuje w
pamięci piękne chwile, które zapamiętało serce.
Chciałoby się do nich powrócić.
Pozdrawiam
Marek

Ciekawie, nietuzinkowo i refleksyjnie...przywołana
pamięć pięknych chwil ciepłymi promieniami słońca...ja
lubię kontemplować w promieniach słońca...
Pozdrawiam promyczku :)

Właściwości cechujące labradoryt sprawiają, że to
idealny kamień dla filozofów drążących znaczenie
doświadczanych myśli, emocji i wrażeń.
Kiepska ze mnie filozofka ale z przyjemnością
przeczytałam piękny wiersz skłaniający do refleksji.
Miłego dnia, słoneczny promyku :))

Podoba mi się, a te chwile szaleństwa, jak słońce,
ogrzewające życie - zapisuję:)). Pozdrawiam

Wiersz jak obraz, niesamowity!!!
Z wielkim podobaniem Promyczku pozdrawiam serdecznie
:)

pozostawiasz barwne ślady
spontanicznej kompozycji- taka właśnie jest Twoja
poezja.

Pamięć ta ogrzewana sercem.
Jest zawsze.

wersy bardzo malownicze
Pozdrawiam Promyku :)

Pięknie i nastrojowo, czyta się z przyjemnością :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Wymowna, obrazowa refleksja oraz puenta "błądzimy
chwilą szaleństwa świecąc i mieniąc się jak te
diamenty na nieboskłonie", pozdrawiam ciepło i ślę
serdeczności.

Niestety trudno znaleźć piękno, szczęście i harmonię
bez "ale". Tu wszystko jest niby idealne, ALE cudze...

Wiersz jakby pędzlem malowany.

Kazdy z nas diamentem
Posoba sie porównanie
I wersy bardzo malownicze
Pozdrawiam Promyku :)