Słone śnieżynki część piąta

Słono-gorzkawy smak towarzyszył nawet w snach. Często śnił się jej ten sam sen. Zupełnie jakby przeżycia zostały gdzieś zawieszone w kosmosie, a jego fragmenty co jakiś czas spadały na ziemię.
Jakby życie składało się z żle poskładanych puzzli, które rozpadają się na kawałki.

Teraz będąc na kresach wschodnich analizowała, to wszystko co miała i widziała w swoim życiu. Gdy wyszła na ganek promienie słońca przedarły się przez zasnute szarymi chmurami niebo i utworzyły na śniegu złociste plamy, aż mieniło się w oczach.

Wszystkie dźwięki tłumiła gęsta warstwa śniegu zalegająca białymi czapami na dachach domów, na gałęziach drzew. Lodowe sople o ostrych kątach zwisały z niektórych okapów. Niczym misterna koronka szronu tworzyła
zawiłe wzory na szybach okien.

Wędrując w kierunku centrum miasteczka
nieopodal małego strumienia spotkała kilka wron, które niczym przekupki zawzięcie się o coś wykłócały. Niekiedy śnieg wirował niesiony wiatrem, zbierał się po jednej stronie pnia drzewa i układał w wachlarze
po drugiej.

W te zimowe dni ziemia i niebo straciły swój koloryt. Wyblakły pejzaż wzbudzał obawę, czy wróci wraz z wiosną paletą barw. Śniegowe płatki niczym mikroskopijne pocałunki spadały na policzki, od razu zmieniając się w kropelki wody z domieszką soli...

Cdn.
Tessa50

Nie pamiętamy dni, pamiętamy chwile. Wartość życia
tkwi we wspomnieniach, które ulatują.
Cesare Parese

https://www.youtube.com/watch?v=vn0vj1PqJzw

autor

Tessa50

Napisany: 2023-02-28 Dodano: 2023-03-28 20:04:43

Ten wiersz przeczytano 1588 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie