Słowa złożyłem dla siebie i pod...
Bolesław Zaja
Napisał -wrzesień 2017 -wtedy tak o sobie
myślał
/"życie, życie jest nowelą.."
Człowiek się rodzi, przemiłym stworem,
I delikatnym jak młody kwiat.
A wszystko przed nim staje otworem,
Poznaje życie, z nim cały świat.
Z upływem czasu wchodzisz do wieku,
W którym powoli ubywa sił.
Pamiętaj o tym zacny człowieku,
Chociaż byś nawet, kimś znanym był.
Już wszystko widzisz w szarych kolorach,
W pamięci powstał za duży kleks,
Nocą cię męczy bezsenna zmora,
Już nie pamiętasz, co to jest seks?
Możesz być władcą: cesarzem, królem,
Nic nie poradzisz na życia bieg.
Będziesz go głaskać, pieścić najczulej,
I tak zostawi swój twardy ścieg..
Przejdą miesiące, przeminą lata,
Nastaną szare, starości dni.
Coraz ubędzie ktoś z tego świata
Fakt ten przeżywasz, jest smutno ci.
Komentarze (2)
Życie- we wszystkich jego odsłonach.
Smutne i piękne.
smutna rzeczywistość, ale niestety to nieuniknione.