A słyszysz tylko swój szept...
Przeskoczę tą przepaść,
Pomacham Ci po drugiej stronie
Środkowym palcem.
Chciałeś mnie zrzucić,
Na samo dno
Związać mi ręce.
Kilka mocnych słów,
A Ty już
Pełen nienawiści.
Krew zastyga w Twoim ciele,
Krzyczysz, a słyszysz tylko...
Swój szept.
Znów: Zamglony obraz.
Znów: Słońce oblane smołą.
Monotonny krzyk
Przyciągany chorą bezsilnością
Znów: Otarte ściany,
Domy bez miłości.
Znów: świeże blizny.
Rany, których nie zagoi nigdy
Czas.
autor
Wiśniowy Budyń
Dodano: 2009-10-10 22:29:52
Ten wiersz przeczytano 616 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Pełen negatywnych emocji, bo takie jest życie -nie
głaszcze po głowie.
Pełen emocji wiersz, tylko szkoda że negatywnych. Ale
wiersz napisany prosto z serca, pełen uczuć.
Najbardziej moją uwagę przyciągnęła końcówka. plusik