Smerfy-małe niebieskie ludki...
W dalekim lesie mieszkają,
Domki w kształcie grzybków mają.
Małe niebieskie ludki,
Wyglądają, jak krasnoludki.
Na głowach białe czapeczki mają,
Smerfami się nazywają.
Uczą się tu i pracują,
Bawią oraz smerfują.
Papa Smerf – wszystko pilnuje,
Malarz – pięknie maluje,
Maruda – ciągle marudzi,
A Śpioch – stale się nudzi.
Laluś – w lusterko spogląda,
Sprawdza czy ładnie wygląda.
Smerfetkę wszyscy kochają
I we wszystkim jej pomagają.
Lecz mają oni jednego wroga,
Gdy zjawi się – we wsi trwoga.
Gargamel razem z Klakierem,
Jest ich największym nieprzyjacielem.
autor
graża
Dodano: 2008-01-31 18:47:14
Ten wiersz przeczytano 22612 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Mi się ta bajeczka podoba...szkoda, że taka
krótka...plusik dla ciebie yyy..raczej dla twojego
wierszyka-bajeczki
I dobrze jest:))) plus!
Nie zrażaj się krytyką, pisz jak potrafisz oto tu
chodzi z czasem będzie ci szło lepiej a i słowa nauki
też się przydadzą.
spoko wierszyk tylko nie ma jakiegos zakończenia, a to
tez jest ważne...
Nie wszystkie wiersze są idealne. W moich zawsze
czegos brakuje
Sądzisz, że dzieciom można pisać takie bzdety podparte
rymami częstochowskimi? Wydaje mi się, że właśnie dla
dzieci należałoby się wysilić, bo one od nas się uczą.
Dziecko oglądając bajkę, samo to wszystko zauważy o
czym piszesz, a gdzie puenta, morał? i że niby po co o
tym dziecku opowiadasz, sądzisz, że jest zbyt mało
inteligentne, żeby to zauważyć?