Śmierć Matki

Dla wszystkich.......którzy......

„Śmierć Matki”

Rano na apelu powiedzieli, że
Nasza matka nie żyje...
Mieliśmy z bratem zaledwie po tych
Naście lat....

Z płaczem przybiegliśmy do baraku
w, którym pozostała.
Inni pokazali, że w rogu pod kocami leżą umarli.

Kazano nam kolejno rozkrywać ciała-
Widzieliśmy dużo martwych kobiet...
Znaleźliśmy wreszcie matkę-
twarz miała żółtą...

I im więcej patrzyliśmy, tym więcej oblewały nas łzy.
Zostaliśmy sierotami.

[...]

Wspominałem z bratem o tym jak w 42r.
o tej porze gdy patrzyliśmy ostatni raz
na milczącą twarz matki, Niemcy spalili nam wszystko,
rozstrzelali dziadka...
To było jeszcze w domu, a jak przeżyć obóz koncentracyjny,
jak żyć dalej?!..

.......Poświęcone dzieciom przebywającym w obozach koncentracyjnych w 43roku....

autor

ZIULA

Napisany: 2002-12-05 Dodano: 2005-02-15 18:28:35

Ten wiersz przeczytano 913 razy

Oddanych głosów: 67

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie