Śmierci się nie lękam
Śmierci się nie lękam
To nie pierwsze takie zdarzenie
Na kolanach nie klękam
Życie jak serca jedno uderzenie
Dni szybko płynące
Łzy z oczu kapiące
Osoby w ukryciu płaczące
Choroby nie przemijające
Ludzie jak cienie odchodzą
Gdy zapada ciemność nocy
Nowe pokolenia się rodzą
Na starcie potrzebują pomocy
Zajęcia w szkołach męczące
Kryminalne sprawy bardziej śmierdzące
Dewoty wciąż się modlące
Życie szybko uciekające
W piachu pogrzebani
Ci co nie wytrzymali
Kto kolejny ? Ty czy tamta pani?
Bez znaczenia - wszyscy jesteście mali
autor
tybecik
Dodano: 2008-11-05 07:02:12
Ten wiersz przeczytano 741 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
patrz jej z usmiechem na ustach bo itak jezeli sie nie
pogodzisz tylko sobie szkodzisz;)
plus
dotyczy każdego z nas
Życie, z wiekiem płynie coraz szybciej, dorzucając
doświadczeń, do bagażu. Ten kto żyje zgodnie z własnym
sumieniem, nie czyniąc krzywdy sobie i innym, nie musi
obawiać się śmierci... ładny wiersz.
Takiemu, co się nie lęka, gdy przed śmiercią stanie,
potrzebne będzie dolnej garderoby pranie. Nie ma
odważnych i niewierzących na wojnie w okopie.
Zrozumcie to wreszcie, bezpieczni w swych domach
kobito i chłopie!
Fajny wiersz porusza temat o którym ciężko się mówi
ale który będzie doyczył każdego człowieka prędzej czy
później