Z śmiercią oko w oko

Było to tuż po wojnie, kiedy Niemcy opuścili naszą wieś. Pepeszka to broń wojskowa ZSRR

Z śmiercią oko w oko.

Koniec okupacji, koniec wojny,
Tartak ocalały, deski przy tartaku,
lud z pacierzem, bogobojny
letnie ciepło, śpiewy ptaków.

Wielkie stosy poskładanych desek,
nocą 3 metrowa dozorczyni biała,
znikł ze strachu mały piesek,
kiedy śmierć się wpakowała.

Spaceruje w ciemni niby gospodyni,
błyska pod księżycem wzrokiem,
jakieś dziwne ruchy, gesty czyni,
lud omija miejsce, idzie bokiem.

Działo się to blisko mego domu.
Wyruszyłem z bronią o północy
cichuteńko ,bezszelestnie, pokryjomu
aby sprawdzić białą i jej moce.

Nastawiłem na seryjne pepeszaka
idę podniecony wolnym krokiem
z myślą jaka wyjdzie z śmiercią draka
pod niebiosem i księżyca okiem.

Krzyczę głośno, stój bo strzelam !
ona wali do mnie, nie rozumie mowy,
po raz drugi ostrzeżenie jej udzielam,
no i serię z automatu ponad głowy.

Z wielkiej śmierci, się zrodziła druga,
białe straszydlisko się rozspadło,
za chłopami pozostała tylko smuga
i na ziemi stare prześcieradło.

Była by przygoda niezbyt miła,
gdybym serią strzelił w to straszydło,
śmierć prawdziwie by się pojawiła,
mnie by życie zbrzydło.

Wals

Ludność pozostałe deski po niemcach rozskradała. Sąsiedzi by dla nich zostało więcej wymyślili Smierć. Jeden drugiemu siadł na ramionach z nakryciem białej płachty.

autor

Wals

Napisany: 2006-12-17 Dodano: 2006-12-17 09:01:26

Ten wiersz przeczytano 663 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie