smuteczki

bez nadziei smutno na świecie ...

Czemu tak smutno Zuzo.
Patrząc na Twoje zdjęcie widzę
śliczną marzycielkę biegnącą
boso po mokrej od deszczu łące.
Widzę osobę z duszą wrażliwej
poetki u której nawet cisza
jest piękna.
Gratuluję cudownego wiersza
i pozdrawiam.

smutne, ładne mini, pozdrawiam

Bardzo ładne choć smutne miniaturki:) Pozdrawiam
serdecznie:)

robią wrażenie...fajnie było zajrzeć:) pozdrawiam

Zuziu, myślę, że to tylko chwilowe smuteczki i już
dziś jest lepiej, prawda?
pozdrawiam optymistycznie paa

Wyczuwam w tym wierszu utratę nadziei, która zawsze
potrafi wskazać jakieś światełko w tunelu. Ładnie
ujęty wiersz i smutek. Pozdrawiam:)

Ladny wiersz

Piękny wiersz...

Witam Cię Zuzanno! Ach te smutki!
mam to samo! kiedy już myślę, że złapałam Pana Boga za
nogi, jestem szczęśliwa, na drugi dzień, wszystko
obraza się w perzynę! to trzeba mieć z życiu pecha!
Pozdrawiam serdecznie:)

Smutne i rzeczywiste. Pozdrawiam.

Ladne smuteczki, które bolą

Smutny

Ech, te smuteczki...smutne
pozdrawiam

Ech, te smuteczki...smutne
pozdrawiam