Smutek...
Smutek ogarnia świat,
nade mną stoi strach-życiowy kat.
Gdy patrzę w dół widzę umierające
szczęście
ludzi żyjących w wiecznym
pędzie.
A gdy spojrzę w górę widzę narodziny
strachu
Samobójcę stojącego na dachu.
Miłość umiera, pędzi czas. Wszystko
zabiera życie z Nas.
Komentarze (6)
rozdarte strofy smutkiem zatrzymują - pozdrawiam
Witaj. W tak młodej osobie a tyle smutku, myślę, że
zaznasz szczęścia, życzę Tobie tego
Bardzo dziękuję za pozytywne komentarze :)
Jestem zdziwiona, że się podoba
Ten wiersz wręcz rozdziera smutkiem i samotnością.
Cieplutko pozdrawiam i + wstawiam.
Nie samym strachem trzeba żyć,
lecz z nadzieją na lepsze jutro trzeba iść.
Dobry wiersz,ale niestety smutny,mam nadzieję,że tylko
w wierszu...
Serdecznie pozdrawiam :)
Życie jest piękne
I tu mi wierz
Widzisz je takim
Jakim je chcesz
Nie zawsze idzie
Szczęśliwą ręką
Lecz nikt nie mówił
Że będzie lekko
I Twój szczęśliwy
Nadejdzie dzień
Tylko spojrzenie
Na życie zmień:)))
Pozdrowionka...