smutno banalnie
Pytasz mnie:kto to jest przyjaciel?
Milczę.Nieznośna cisza.
-No,śmiało, na pewno wiesz.
Milczę.Zamykam oczy.Próbuję przywołać
obrazy z przeszłości.
Pustka.
-Nie wiem- odpowiadam,
to było tak dawno, że już zapomniałam.
autor
Weronic
Dodano: 2009-01-21 15:38:07
Ten wiersz przeczytano 526 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Ani dobrych, ani złych przyjaciół, się nie zapomina.
Dobrych, dlatego że byli dobrzy, a złych dlatego, że
byli źli.
straszne uczucie wywołują twoje słowa szarością
spowija się me serce:)))poz - bardzo dobra
miniaturka:)
może wiersz nie jest dobrze napisany.. ale ma w sobie
tyle prawdy.. ;(
Szkoda, że nie ma obok nas prawdziwych przyjaciół. A
ciekawe jest to, że oni pewnie to samo myślą o nas.