smutny wiersz
chociaż źle mi jest bez ciebie
trudno się oswoić
to w końcu któregoś dnia
rana się zagoi
wieczorami siedzę sobie
i myślę o tym
co by zrobić, by znów
dostać się z powrotem
Lecz na próżno te myślenia
gdy nadziei nie ma
Komentarze (10)
Bardzo wymowny wiersz okraszony smutkiem, pozdrawiam
:)
Jutro zaświeci słońce :)
Może ktoś inny jest przeznaczony???
Oj smutno... Ale potrafisz wzruszyć, to zaleta
wiersza. Pozdrawiam.
Oj smutno... Ale potrafisz wzruszyć, to zaleta
wiersza. Pozdrawiam.
Smutny życiowy przekaz.
A może świeci się gdzieś choć małe światełko nadziei?
Pozdrawiam:)
Marek
Nadzieja umiera ostatnia więc jest jeszcze nadzieja...
pozdrawiam :)
Zapewniam, są smutniejsze rzeczy,
a jemu po łbie, bo mu się należy.
Pozdrawiam Izo, pocieszanie nic nie da, wiem!
Czasami mam podobnie, ale mówię sobie, że po cóż, aż
tak. Świat nie kończy się na jednej nadziei.
taak, to jest smutny wiersz...