Śnieg roztapiający nasz marzenia
Spadł śnieg,
Płatki pojawiają się i znikają,
Muskają nasze policzki,
Przynosząc wspomnienia przeżytych chwil,
Znikające na horyzoncie czułe
spojrzenia,
Blaknące uśmiechy na zdjęciach,
Wszystko to znika tak ja blakną
wspomnienia,
Żyć trzeba tak, aby hołdować
wspomnieniom,
One potrafią tchnąć na nowe drogi życia,
Nie pozwolić im uciec, roztopić w cieple
naszych ciał,
Dać im nowe życie, żyjąc na nowo,
To jest wyzwanie na każdy nowy dzień,
Naszego nowego życia
Komentarze (6)
Dobry wiersz. Miłego wieczoru :)
niestety, wszystko się topi jak płatki śniegu (nawet
arktyczne lodowce)
Każdy ma jakieś marzenia do spełnienia...niech się
spełniają :)
Pozdrawiam (W tytule *nasze)
Świetny!
kawałek prozy
Nie pozwólmy roztopić się marzeniom i wyblaknąć
wspomnieniom.
Ciekawe refleksje zwarte w wierszu.
Bardzo dobra peunta.
Życzę dobrego dnia:)
Nie pozwolić uciec płatkom śniegu.
Ciekawe, metaforyczne.