Snowboardzistka

Chciałbym jeszcze, jak kiedyś, być niewinny, czystą być kartką życia,
chciałbym pokochać jeszcze wzajemnie, na skrzydłach gołębich ulecieć.
Może z Tobą właśnie snowboardzistko,
może kiedyś, może na zawsze, aż za gorąco.
Ale czy ja jeszcze mam prawo kochać?Za dużo wylałem wody ze dzbanu,
tyle zobowiązań i nic do oddania.
Miłość, lecz za to nie kupisz domu z ogrodem,
nie wyżywisz się i nie pójdziesz na lody.
Nie powinienem chyba, tak ogólnie, już nikogo zaczepiać kantem samotnego serca,
bo niose z sobą za dużo niczego, i nic prawie więcej.
Może samotność mą dolą, może tak będzie lepiej,
nie zawracać głowy czekiem bez pokrycia, zwanym:Chodżmy przed siebie.
Tylko jedno serce, nic więcej, żadnej nuty, dżwięku, żadnej opowieści,
o tym, że ze mna będzie Ci dobrze, że jeszcze potrafię unieść ziemię.
Jestem sobie, outsiderem, az za nadto, wolnym, lecz z dnia na dzień,
bez przyszłości, tylko karta kredytowa i te fajne knajpy.
A tak jeszcze chciałbym kochać, dostać szansę na marzenie,
które spełni się, bym mógł ucałować stopy Anioła mego.
I co zrobić?Wypić toast za beztrwanie, kolejny dziś już?
Czy zdobyć Twe serce?Tak nie chcę nikogo krzywdzić.I brak mi tchu.
Ach, życie, a raczej:Ach!Rebelionie!
Cóżeś Ty uczynil z tą drogą swoją?
Kochać... tęsknić !Jak tęsknię do Ciebie.
Nie wiem, co dalej.Zdrowia!Może kiedyś pójdę do nieba.

autor

rebel

Napisany: 2008-04-07 Dodano: 2008-04-27 15:12:52

Ten wiersz przeczytano 466 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie