Snowman showman

Stał raz sobie Bałwan w parku, naprzeciwko szkoły,
w której wiedzę zdobywali… prymusi, matoły.
Tę zaczarowaną szkołę wciągnął w czarci taniec,
ekspresyjny wprost satyryk, „dysydent”?, „zaprzaniec”...?

Pory roku on przedstawił wszystkie, czyli cztery.
W nich kolejno zobrazował… przeróżne numery,
jakie w szkole się zdarzają (choćby atak... pszczole!).
Kilka zwrotek też poświęcił, uczniowi… pierdole.

Jednak chyba w żadnej budzie nie było przypadku,
żeby Bałwan w parku czekał na rozwój wypadków.
Tenże Snowman był zmęczony zimą, śniegiem, mrozem.
Wszedł do Centrum Handlowego i wyszedł z powrozem.

Śnieg, o dziwo, był pośrednio sprawcą załamania
i uczniowskie wobec niego… śnieżne poczynania!
Puchu było wszędzie tyle, że do uszu sięgał.
Jednym słowem (raczej trzema), zima była tęga.

A z tym śniegiem, aż po uszy, to prawda w połowie.
Owszem, uszy przysypało, gdy stanął na głowie.
Frajdę miały dzieci szkolne, śnieżkami rzucając.
On je łykał niemal wszystkie, gębę rozdziawiając.

Od tych bombek brzuch mu urósł, takoż jego pupa.
Gdy próbował się wypróżnić, śmiechu była kupa.
Każda kulka w jego brzuchu zaraz zamarzała,
dekompresja w odbytnicy lód w grad przekształcała.

Gradowinki z wielkim hukiem pupę opuszczając,
lądowały na parkingu, blachy uszkadzając...
parkujących tam pojazdów. Wspomnę mimochodem,
że do tego atmosferę, zagęszczał on… smrodem!

Czy ze śniegiem coś się stało, z czego byłby taki smród?
Ktoś złośliwy mógłby myśleć... z Oczyszczalni Wód!
Mąciwody spekulują: „Czajka”, albo ta...”Dziwaczka”.
Jeśli tak, to Dyrektora zamiast Merca czeka taczka.

Skargi były w magistracie od samochodziarzy,
lecz bałwańskie zachowania, każdy lekceważył.
Nawet Miejska Straż nie miała, nic tu do gadania,
a Starosta z każdą chwilą... miał mniej do czesania.

Bałwan w końcu wyczuł bluesa, czyli co się święci,
postanowił, że swym czynem wryje się w pamięci,
szkolnej dziatwy, magistratu, któż wie, kogo jeszcze.
Aż tu nagle "Yeti" stwierdził, że go biorą dreszcze!

Jeszcze zdążył pętlę sobie na szyję zarzucić,
lecz z ławeczki już nie skoczył i dzieci… zasmucił.
Wiosna nagle nadtopiła biednego Bałwana,
a ja już nie mogłem zasnąć, do samego rana.

autor

DoCent 1

Napisany: 2019-11-16 Dodano: 2019-11-16 20:15:17

Ten wiersz przeczytano 1060 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie