sonata niebieska
jeszcze w nutach strzępią się chmury
ale mrok zmusza do uderzenia w czarne
klawisze
noc przechodzi przez nas rozsypując
gwiazdy
wysoko nad pięciolinią
unosisz ręce
za ostatnią oktawą
czujesz dotyk sprzed setek lat
cisza nie rzuca cieni
https://www.youtube.com/watch?v=iMyo8I8AKmY
autor
amarok
Dodano: 2022-07-01 20:53:43
Ten wiersz przeczytano 2808 razy
Oddanych głosów: 70
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Dlaczego niebieska? Bo to kolor nieba, spokoju,
refleksji i tęsknoty, co może odnosić się do
melancholijnego nastroju sonaty. Symbolizuje też
głębię i niezmierzone przestrzenie, co może być
metaforą dla złożoności ludzkich uczuć i doświadczeń,
które kompozytor chce przekazać za pomocą muzyki.
Niebiesko mi ... taki składnik aromatyczny myśli.
(+)
Wooow, jak pięknie, jestem pod wrażeniem
Koncertowo napisane...
Oryginalnie, muzycznie, refleksyjnie...Pięknie.
Pozdrawiam :)
WOW! po prostu piękny
Pozdrawiam cieplutko:)
Piękna mini, do której chętnie się wraca, a
wokalistkę, jedyną w swoim rodzaju też lubię,
moje klimaty.
Zdrowia, szczęścia i wszelkiej pomyślności z
realizacją marzeń w Nowym 2023 roku życzę, Patryku,
niechaj się w nim Tobie darzy!
Pozdrawiam Cię serdecznie, utalentowany ludzieńku :)
Zaczytałam się i zasłuchałam,Piękna ta sonata
niebieska.Pozdrawiam serdecznie.
Zasłuchałam się :)
Przepięknie...
Głos Enyi, ukochanej, cudownie dopełnia klimat
wiersza...
Pozdrawiam ciepło :-)
Czasem sobie tu przychodzę...
"czujesz dotyk sprzed setek lat"
Poezja z górnej półki
Pozdrawiam
Jedna wielka metafora ...pięknem zachwyca
...pozdrawiam ciepło.
Z podobaniem wiersz,
budzi wyobraźnię.
Pozdrawiam serdecznie
pięknie poetycko i klimatycznie
pozdrawiam z podziwem :)
Wyobraźnia podsuwa mi człowieka stojącego na szczycie
góry z uniesionymi ramionami i patrzącego w
rozgwieżdżoną noc.
Podziwiam kunszt autora w formułowaniu myśli,
Pozdrawiam