Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Spadam w przepaść

Spadam w przepaść...
To nie miało być tak!
Piękny miał być dla Nas świat.
Nie czuję gruntu pod stopami.
Czuję jak wszystko wraz
z dotykiem mojej dłoni się wali.
Gdzie są Nasze mury?
Gdzie fundamenty?
Znikły...
A miały odjeść smutku momenty.
Miałam zatrzymać każdy cios.
Wymierzony w Twoje serce.
I staram się...
Bo nie chcę abyś cierpiał.
I ja nie chcę cierpieć.
Choć już nie raz traciłam władzę
nad swoim umysłem i ciałem.
Traciłam wiarę.
I chciałam stracić życie.
Zjawiłeś się.
I podałeś dłoń.
Pamiętam...
Lecz widzę teraz
jak pulsuje ci skroń.
Jak coraz szczelniej
się w sobie zamykasz.
Dłuższy zdaję mi się korytarz.
I mniejsze okna.
Drzwi nie ma.
A ściany krzyczą- pomocy!
Zaczynam być głucha na ich prośby...
Dlaczego?
Zawsze podchodziłam.
Gładziłam jak aksamit farbę.
Lecz w nicości zatapiały się me palce.
Przepraszałam...
Że nie potrafię.
Że nie mogę.
Teraz Twoja kolej...
Teraz to Ty zaczynasz pisać Naszą powieść.

Dodano: 2009-12-05 18:34:41
Ten wiersz przeczytano 503 razy
Oddanych głosów: 2
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

Agusska Agusska

Może jeszcze będzie dobrze?

Art123 Art123

Ale się zaczytałem, piękne myśli i rozważania.
pozdrawiam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »