Spektakl pełen lęku
Niebo przykryły ciężkie czarne chmury.
Wokół zrobiło się groźnie i ponuro.
Deszcz stuka w okna kroplami smutku.
Wiatr z deszczem stworzyli
spektakl pełen lęku.
W szalonym wirze niszczą wszystko,
co spotkają.
Drzewa łamią jak zapałki,
dachy z domów zrywają.
Ogarnięci jesteśmy szarym smutkiem.
W serca zagląda melancholia.
W taką pogodę wolno płynie czas.
Łzawe myśli atakują nas.
Trzeba przeczekać te zachlapane,
niepokojące chwile.
Niecierpliwie czekamy na powrót
barwnej wiosny.
Na słońce, by świeciło radośnie
Poprawi nam się humor,
poczujemy się bezpiecznie.
Komentarze (20)
Wiosenka nam strzela fochy tak będzie do mokrej Zochy.
Zosia się nam wyleje, foch wiosny zmaleje... ;)
Będzie jeszcze wiosenka radosna, oj będzie, wpierw
humorzasta... :)
Miłego dnia. :)
Ja dziś złożyłam reklamację na wiosnę, bo to jest
jakaś kpina, żeby w maju była zima! :D:D pozdrawiam
cieplutko Krysteczku i życzę słoneczka :)
Tak wiele smutku się w wierszu narodziło,
przecież wiosna zawsze różne ma kolory,
już za niedługo będziesz za nią tęskniła,
gdy gorące lato zacznie fochy stroić.
Bardzo fajny wiersz Krystyno a to, że smutny
dodaje mu tylko uroku. Serdecznie pozdrawiam życząc
miłego, słonecznego dnia :)
Witaj, Krystyno :-)
Czytałem i oglądałem. Setki interwencji strażaków
itd...
Od jutra będzie lepiej :-)
Pozdrawiam z podobaniem, życząc miłego dnia :-)
Zima znów u mnie.
Nie opuszcza i wciąż nie daje za wygraną.
"Wyjątkowo zimny maj"- tak jak w piosence Maanamu.