Spiewają cudownie nasze oddechy

Znikają wszystkie ciemne obrazy

Mój wiersz – uniesienie

Pozbywasz się wstydu, tylko rumieniec się błąka
okrywają Ciebie twoje piękne włosy i noc ciemna
Ciemność wzmaga pożądanie, dotyka żądza
W ustach smak rozkoszy, noc bezwstydna

Zbieram pocałunkami z twojego łona rozkoszy chwile
ciche szepty nasze, słowa w ustach zawiłe
Myśli zanikają w przestrzeni pachnącej alkowy
wyzwala się piękno, przytulają się nasze głowy

Słowa zbyteczne, śpiewają cudownie nasze oddechy
Wzmaga się drapieżność pięknej kobiety
Wchłaniają się wzajem dwie spragnione dusze splotem
Bez znaczenia co będzie potem

Bo ważna jest ta chwila- ta msza przed natura ołtarzem
w zapamiętaniu znikają wszystkie ciemne obrazy
Wyzwala się krzyk niosący się w boskiej rozkoszy
niesie się po ścianach, w ciemności widzą nasze oczy

Wtuleni w sobie kochankowie smakują wzajem siebie
Serca bija rytmem radości, bo były oba w niebie
Usta pełne słów zamilkły, szanują uniesienia ciszę
Słychać tylko serca bicie, bliskie miłosnej muzyce
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2022-07-30 Dodano: 2022-07-30 15:16:15

Ten wiersz przeczytano 1421 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie