śpij kochanie...

czwarta nad ranem, jak w znanej piosence
a ja niepokój twoich myśli słyszę
tak sie nie zdarzy już nigdy więcej
śpij...ja twe myśli wszystkie ukołyszę

opowiem bajkę o małym chłopczyku
co dostał serce ogromne z piernika
konika z drewna, watę na patyku
i dniem zmęczony oczka swe zamykał

powiem o wróżce, gdzieś hen, za lasami
która spragnionym miłość rozdawała
powiem o tęczy, która kolorami
na niebie szczęście dwojga zapisała

już śpij kochanie, teraz ja pilnuję
by gwiazdy dalej tę opowieść snuły
by księżyc pełni swej garniturem
twe myśli srebrem spokoju otulił

autor

Morfula

Dodano: 2007-03-15 04:57:50

Ten wiersz przeczytano 1300 razy

Oddanych głosów: 39

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie