Spójrz

Potrafisz wyciągnąć na światło dzienne, co w środku
duszy siedzi i to dobre i to złe...
pizdrawiam serdecznie

ja tak samo jak anna

Witaj, podoba sie wszystko, co napisalas.
Zatrzymujesz trescia i refleksja.
i widac, ze ta dusza jest otoczona oaza spokoju, czyli
wszysko dobrze sie dzieje w zyciu, by moc taki stan,
osiagnac.
Pozdrawiam.:)

Drodzy bardzo wam dziękuję za wasze refleksje :)
Pani Anno jako absolwentce filozofii było mi niezwykle
miło przeczytać Pani komentarz :)

Ola powiem Ci szczerze, że nie myślało mi się o tym
wierszu w kontekście spowiedzi i przyznaję że jest to
ciekawa interpretacja. Dla mnie osobiście ten wiersz
jest przedstawieniem różnicy pomiędzy niespokojnym
umysłem, pełnym myśli ostrzegawczych, a tym co jest
głęboko w nas, gdy tak w ciele jak i w głowie zaczyna
gościć spokój :)

Pozdrawiam was wszystkich serdecznie.

Głęboka refleksja, można powiedzieć spowiedź duszy?

Patrycja, czasami ciężko jest spojrzeć aż tak głęboko,
tym bardziej przelać to na wiersz, a Tobie się to
udało;)

Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)

Moja dusza nie jest aż tak spokojna

A Twoja jest świetnie opisana
pozdrawiam:)

Fajna refleksja, podoba mi się ten wiersz, pozdrawiam
:)

bardzo ciekawy filozoficzny monolog

Bardzo jak dla mnie oryginalne spojrzenie na duszę,
zazdroszczę jej tej oazy spokoju.
Ciekawy tekst. Pozdrawiam serdecznie i życzę dobrej
nocy:)

Zefir dziękuję :) pozdrawiam

udana refleksja pozdrawiam