Spojrzenia
...bo na siebie trzeba spojrzeć
czasami, jak na sweter,
co go matka robiła na drutach.
Wstrzymać pęd
i liczenie pieniędzy.
Rzucić okiem
czy nie spruła się nuta.
Stanąć z boku,
obok siebie się zatrzymać.
Mieć baczenie
by nie supłać tej przędzy
i by rytm płynął
zgodnie z melodią.
I nic więcej. Nie potrzeba
nic więcej.
autor
cii_sza
Dodano: 2022-06-27 12:40:03
Ten wiersz przeczytano 1226 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
I popatrzeć w tym samym kierunku...trzeba.
Dobrej nocy
Spojrzeć na siebie z inne perspektywy. Bardzo dobry
wiersz. :))
Dziękuję Wandziu.
Bardzo mądre i bezcenne przesłanie
i sądzę że ponad czasowe.
Pozdrawiam serdecznie :)
Dziękuję moi mili bardzo za zatrzymanie się pod
wierszem.
Ładnie.
To znak czasów, że ludzie pędzą, liczą kasę i skupiają
się na sobie...
Pozdrawiam :)
Jastrzu, tym razem się zawiodłem. Jak to mówią, mowa
jest srebrem a miczenie złotem.
Pani Halino, kolejny genialny tekst, najbardziej
przekonuje mnie "Obok siebie się zatrzymać". Tak,
warto czasem...
Czasem właśnie o spojrzenie z dystansem do siebie
wielu ludziom jest trudno. Ale to pomaga żyć i nam i
innym.
Pozdrawiam serdecznie.
To prawda, potrzebny nam dystans:)
Podoba mi się w treści i formie.
Co myślisz Halino o roszadzie wersów:
ósmego i dziewiątego?
Miłego dnia:)
Tak- wpierw na siebie, a potem by oceniać innych.
Dobre porównanie ze swetrem.
Ja jednak wolę spojrzeć na siebie en face (w
najgorszym razie en trois quarts). Bo kiedy patrzę z
boku, to widzę wystający wielki brzuch.
zgadzam się z przekazem.
To prawda, pozdrawiam ciepło i ślę serdeczności.
Spojrzeć na siebie, tak niewiele i tak wiele,
pozdrawiam serdecznie:)