W spomnienia
tu z dala od wrzawy
wśród zimowych smutków
przysiada tęsknota
na barku cichutko
z marzenia o kwieciu
i soczystych łąkach
zamienia miejscami
szepcząc już od końca
roku. nieśmiałością
różu idzie w maje
do wtedy gdy myśmy
prawie się spotkali
nieomal jak w raju
choć na dworzu duje
to przekornie tęskność
smutkom nie hołduje
autor
Rozalia3
Dodano: 2021-12-02 06:15:08
Ten wiersz przeczytano 1286 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
w tytule "Wspomnienia", bo słowa spomnienia w języku
polskim nie ma ;(
Wiersz czyta się lekko i przyjemnie,
z podobaniem melancholii pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo dziękuję sisy89 i Pan Bodek za wizytę i słowa:)
Pozdrawiam Was serdecznie, miłego wieczoru:)
Podoba mi się bardzo takie podejście do w spomnień.
Urocza melancholia. :)
Kłania się nisko. :)
Pięknie, poetycko, lirycznie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Dziękuję serdecznie wszystkim gościom za odwiedziny i
słowa w komentarzach:)
Pozdrawiam bardzo ciepło i życzę Wam miłego,
spokojnego wieczoru:)
Piekna liryka. Brawo !
Miłe ów wspomnienia. Obrazowe.
Poetycka recepta na smutki;ładnie.
Witaj
Melancholia, rozmarzenie i wspomnienia przeszłości w
ciepłym i poetyckim tekście wiersza.
Serdecznie pozdrawiam Rozalio.
Tytuł intryguje :)
Pozdrawiam :)
Dobrze, że ten maj i nadzieja. Z podobaniem
przeczytałam. Pozdrawiam :)
oby się nie rozgościła (na barku) na dobre.
A ja myślałam, że tylko ja tęsknię za latem...:)
Pozdrawiam ciepło :)
Z przyjemnością przeczytałam ten pełen melancholii
wiersz.
Na zimowe smutki,dobre są wspomnienia,np letnich dni.
Serdecznie pozdrawiam
Urocza jesienna melancholia. Pozdrawiam serdecznie z
podobaniem. Miłych chwil:)