Spotkanie w albumie ze starymi...

super forma wiersza
wyzwala refleksje i zaciekawienie
przeczytałem z duza przyjemnością

Wciągający tekst. Potrafisz zaciekawić czytelnika.
Przeczytałem z przyjemnością. Pozdrawiam:)

Witam:)
czyż u ludzi nie spotyka sie tez takich Judaszy
czytałam ostatnio książkę Złamany kod Leonarda da
Vinci na temat tez Graala
pozdrawiam:)

Dziękuję za przychylny odbiór wiersza. Bardzo mnie to
cieszy, bo tematyka nieco inna, więc spodziewałem się
nawet najgorszego ;-)

@amnezja
Masz rację, że Judasz był niezbędny, aby proroctwo się
wypełniło.
Można nawet powiedzieć, że został do tego celu
starannie wybrany.
Jeśli spojrzeć z perspektywy, wobec której pojedyncze
życie jest zaledwie epizodem i koralikiem na długim
łańcuchu ludzkości, to Judasz także był wybrańcem.
Inaczej trzeba by założyć, że wszystko co się
wydarzyło, było dziełem przypadku, a zatem - czymś
bez udziału Boga. Podważając znaczenie Judasza,
podważymy zasadność wiary. To od Judasza rozchodzą
się drogi na: Przypadek, więc ateizm i Tak Miało Być,
zatem wiarę.

@aranek
Ładnie to skojarzyłaś. "Wszyscy jesteśmy Judaszami" -
stąd forma villanelli cechującej się powtórzeniami i
ten zapis będący rodzajem wewnętrznego monologu,
jakby ktoś rozmawiał z samym sobą.

Przepraszam, że odpowiadam tak wyrywkowo, ale zwracam
się do Wszystkich bez wyjątku. Jeszcze raz dziękuję
Wam za czytanie i serdecznie pozdrawiam :-)

Kolejna niesamowita twoja villanella, przeczytałam też
poprzednie i każda inna. Umiesz słowa okiełznać i
zaprowadzić czytelnika tam gdzie chcesz. Pozdrawiam :)

Niskie ukłony.

Wiersz ma niesamowity klimat i głębię, naprawdę
przyjemnie się go czyta...pozdrawiam:)

Słów brak, a dusza...dusza błądzi wciąż po wersach
Twojego wiersza...
Pozdrawiam

Ależ cudnie! Boję się napisać banału pod tym
doskonałym utworem.
Nie dyskutuję z treścią- urzeczona zamykam oczy i
kupuję wszystko co zamknąłeś w tej willanelli.
Zresztą, czyż nie bywamy Judaszami...
Pozdrawiam pięknie:)

Pięknie! Pozdrawiam!

poezja najwyższego lotu , ukłony

wierzymy w tamten straszny czyn ..Judasza ...a
klimat wiersza sprawia że poczułam ciarki....
pozdrawiam:-))

Niesamowity klimat, ładnie poprowadzony wiersz.
:)

I znowu uczę się czegoś nowego... Świetny bez dwóch
zdań! Pozdrawiam ;))

Z drugiej zaś strony, jeśli wierzyć, że odnaleziona
ewangelia wg Judasza, jest prawdziwa i on o tym, co
jego samego i jego potomnych czeka, wiedział i przyjął
to na siebie, to nie jesteśmy aż takimi Judaszami, jak
nam się wydaje...
Wg tej odnalezionej ewangelii, Jezus długo przed swą
śmiercią rozmawiał głównie z nim, czego pozostali
apostołowie mu zazdrościli, nie wiedząc o niczym, sami
pierwsi okrzyknęli go zdrajcą.
Coś w tym chyba jest, gdyby nie jego pocałunek, Jezusa
by nie ukrzyżowano, nie wypełniłoby się proroctwo. Ale
dość, bo zostanę posądzona o herezję.
Wybacz, że się tak rozgadałam, ale wszystko przez to,
że krążę wokół wiersza, bo jest wokół czego.