SPOWIEDNIK DUSZY
Tym co szukają bliskich przyjaciół.
Zamknięty skarbiec myśli, zaklęty w
milczeniu
Samotność w której szukam przyjaciela
duszy,
Tęsknota za jednym w tłumów otoczeniu,
Za kimś kto mnie wzmocni i łzy me
osuszy.
Nie łatwo otworzyć mą duszę drugiemu
Bo nie wiem czy on silny, czy słaby...jak
ja
Jest niebezpieczeństwo w mych myśli
mówieniu,
Bo życie to jest walka, a nie sztuczna
gra.
Szukam wśród znajomych, przyjaźń
ofiaruję
Dzielę się czym mam, czym chcę i czym mogę,
Powiązania radosne i szczęsne buduję,
Od obcych zbieram plotki, zazdrość, na
przestrogę.
Ukochani, gdy wzięli co chcieli,
odchodzą,
Znajdują innych dla swych przyjemności.
Nowe znajomości już mnie nie odmłodzą,
Ani wierna miłość w sercu nie zagości.
Lecz warto było kochać i czasami
stracić,
Warto było kochać...choć miłość odeszła,
Warto było marzyć, choćby krwią
zapłacic,
Miłość uszlachetnia...nawet gdy jest
zeszła.
Dla kochanej Axis
Komentarze (16)
Kochać zawsze warto.. nawet pomimo...
Plusik za wiersz :)