Spowiedź upadłego

Jeszcze kilka godzin, poprzez wiejskie drogi
Jeszcze kilka domostw wpuści mnie w swe progi
Jeszcze tylko pieśni pobożne odśpiewam
Tak z parafianami moimi się zżywam
Nie wiedzą maluczcy o mych ciemnych czynach
O tym com nad morzem z kochanką wyczyniał
O tym, że w Bieszczadach gdzieś na skraju lasu
Lubię grac w pokera od czasu do czasu
Wiec dawajcie mili na niedzielną tacę
Bo lubię też wypić, a później mieć kaca
A gdzie powołanie znienacka ktoś spyta
Odpowiadam prosto- SKUSIŁA KOBIETA.

autor

aramasamhary

Napisany: 2014-02-11 Dodano: 2014-02-12 15:00:04

Ten wiersz przeczytano 1258 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Satyra Klimat Refleksyjny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie