Spóźniony gołąb...

spóźniony gołąb
któregoś popołudnia
przyniósł
naszą jesień
w kopercie pachnącej cynamonem

z roztrzęsionych rąk
wypadło mi
kilka przykazań

myśli
od lat rozebrane
ze złudzeń
założyły tęsknotę
jak płaszcz przeciwdeszczowy
i mimo burzy
pobiegły do ciebie

nie potrafiłam powstrzymać
ani ich
ani rozpalonego
zakazanym pożądaniem
grzechu

bezsilnymi łzami
wierzyłam w czas...

ale czas pozwolił mi
sie zakochać

autor

Arletta

Dodano: 2005-03-21 16:00:34

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie