SPRYCIULA

Czy wiecie jak trudno żyje się na świecie?
Żył sobie pan, co pragnął mieć w koło siebie dużo pań.
Robił słodkie minki, zbierał zgrabne dziewczynki,
Wieczorem miał w głowie amory,
Potem płakał, że jest chory.
Jedna pomyślała wnet się zakochała.
Zmartwił się niebogi, że to kres już jego drogi.
Szepnął jej do ucha, by przytuliła go do brzucha.
Ona chętna na amory, uszyła sieć z twardej kory.
Teraz nasz niebogi mieszka za lasami,
Cicho cichuteńko marzy za rybkami.

autor

MAGNOLIA

Napisany: 2006-08-30 Dodano: 2006-08-30 00:01:43

Ten wiersz przeczytano 689 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie