Sprytna Panna

Żyła na świecie taka Panna,
Na imię nie miała wbrew pozorom Anna.
Jej ulubiona potrawa to też nie kasza manna.
Żyła na świecie lat siedemnaście,
Dużo rzeczy widziała w wielkim kontraście.
Zaczęło ją martwić jej powodzenie
U chłopaków poniżej lat dwudziestu dwóch budziła zniechęcenie
A może i nawet w pewnym swego rodzaju obrzydzenie.
Dojrzałe chłopaki zaczęli dawać jej się we znaki,
Proponowali za spotkania słodkie lizaki.
Ciągle na temat rzekomej urody komplementy jej prawili
Nie wiem, może na haju oni wszyscy byli?!
Dużej różnicy wieku między nią i sobą nie zauważyli?
Z tego wszystkiego życie jej obrzydzili!
Gdy już przełamali pierwsze lody
Wylewała im na głowę kubeł zimnej wody
Dla ochłody,
By ostudzić ich zapędy
Bo to były same mendy!
Przez to, że w głowach mieli rożne figle
Przejechali się z tą Panna jak Zabłocki na mydle!

autor

Arachne

Napisany: 2008-02-03 Dodano: 2009-01-25 17:31:35

Ten wiersz przeczytano 701 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie