Srebrne koła

I
Patrzę w srebrne koła
na nocnym niebie
Patrzę jak księżyc zamknięty w kole śpi
W oczach koła mam
i spadam prosto w ich łzy

a na niebie księżyc
o gwiazdach niedosięgłych śni…

II
Ja uciec stąd nie potrafię
i walczę z ciemnością
i walczę z zimnymi dłońmi

Patrząc w te koła śmiercionośne,
patrząc w ten krąg świetlisty
słucham ciszy…
a ona rozrywa mnie

III
Czekam…
na Twój znak
bym wyrwał się z objęć…
i w krąg świetlisty odszedł a Tobą

23-24.XI.04 *** KXS

autor

KxS

Dodano: 2007-01-16 18:13:08

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie