Srogi los

Ciężko jest dzisiaj uwierzyć w marzenia,
które wciąż żyją, lecz całe w cierpieniach...
Skąd wziąć dziś siłę, która mi pozwoli
mknąć znów do Ciebie, wyrwać się z niewoli?

Wiem, że stchórzyłem, kiedy się poddałem,
chociaż do Ciebie tak blisko już miałem...
Nie umiem dzisiaj sobie z tym poradzić...
Czyżby zostało mi nóż w serce wsadzić?

Wciąż Ciebie pragnę Najdroższa, Kochana!
Serce me tęskni za Tobą od rana,
a gdy wieczorem w poduszkę się tulę,
to Ciebie we śnie wciąż przytulam czule...

O, losie srogi! Dajesz i odbierasz!
Czemu te serca dwa tak poniewierasz?!
Pozwól im razem przez życie iść śmiało -
dla Nich to wszystko! Dla Ciebie tak mało...

autor

piwar68

Dodano: 2005-10-23 11:26:44

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie