w starym pudełku.
Gdy w ciszy świat zatonął
a noc otuliła go swym całunem,
w pokoju zimnym na podłodze
siedzę i ściskam pudełko dawnych
wzruszeń,
Brązowy magiczny sarkofag
naszych dawnych uczuć,
zapach róż zasuszonych,
bilet, mapa i małych tęsknot słowniczek,
łzy pociekły po duszy,
gorzkie, palące,
cisza smakuje samotnością,
nic już nie jest takie jak było,
kiedyś stary człowiek
co widział zmierzchów kilkadziesiąt,
złapał mnie za dłoń i rzekł,
wczoraj umarło, jutro nie istnieje,
dziś siedzę i pragnę,
pragnę znów wczoraj
by zbudować nowe jutro,
miłość odświeżyć, smutki zakopać.
autor
Caym
Dodano: 2010-09-03 09:23:42
Ten wiersz przeczytano 686 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
...marzenia lubią się spełniać... to co wczoraj może
być pięknym jutrem, pamiętaj, że szczęściu trzeba
wyjść na przeciw. pozdrawiam :)
Pomysl na wiersz jest super. Troche przegadany i styl
dziwny:) + za pomysl i za ciekawe porowniania.
Ten też mi się podoba :)
Każde wspomnienia, nawet te, które dziś wywołują żal i
tęsknotę niosą z sobą magiczne ciepło... Pielęgnujmy
więc wspomnienia w swoich "pudełkach"! Wiersz porusza.
dosłownie i w przenośni każdy z nas ma takie pudełko
wspomnień Piękne skojarzenie Wzruszył mnie wiersz i
wzbudził moje wspomnienia Szkoda zawsze tego co zabrał
czas ale czasem warto je wskrzesić lub pozostawić te
najdroższe we wspomnieniach,bo skala zawsze następnych
pragnień i oczekiwań nie będzie mniejsza-Za wartość
wiersza plus Pozdrawiam
Ciekawy pomysł z metaforą (do pudełka). Wiersz
wyrażający dojrzałe uczucia i przemyślenia.
Pozdrawiam!
nad tym pudełkiem można się już tylko zadumać