Starzec

Nie tacy młodzi...

Za mymi plecami wlecze wciąż się starzec
By nie upaść opiera się o mój bark
Idę z Nim przez całe życie
Jednak zamiast podnosić go, upadam z Nim

Laska twa mizerna ze spróchniałego drzewa
Czemu ciągniesz mnie ze Sobą
Nie starczy Ci że Sam odchodzisz
Musisz zabrać i mnie.

Tak myślalem

Jednak tyś gorszy
Nie żądasz pomocy
Lecz swój grób pragniesz zapełnić
Ciałem mym

Teraz gdym na wpół skulony
Widzę że jedyne co mi pozostało
To położyć się i odejść
Ty pójdziesz dalej znajdziesz nową ofiarę

Czemu w młodym ciele tak mało siły
Dlaczego w Starcu tyle wigoru ducha
Powiadam Ci płacz nad słabszym..

Aby on nie śmiał się nad Twym grobem..

Dla nas...

autor

Zwykły człowiek

Dodano: 2006-09-11 12:16:26

Ten wiersz przeczytano 601 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie