Starzy ludzie

Kiedyś było dwoje ludzie.
Tak jak w filmie,
żyli sobie zakochani
w świecie własnym i zwyczajnym.

Poprzez troski i zmartwienia,
Los rysował ich wspomnienia.
Wojną, głodem ich częstował,
tak okrutnie z nich żartował.

Potem dał chwil parę radości,
Śmiech dzieci, odrobinę ludzkiej serdeczności.
Gdy już myśleli, że wieczne ich szczęście,
los się nagle odwrócił, jedno zabrał ze sobą,
a drugie porzucił.

autor

anula

Napisany: 2004-07-24 Dodano: 2004-08-05 20:18:16

Ten wiersz przeczytano 827 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie