Strach
Boję się
że już za mną
srebrzyste potoki
i ciche polany,
że już za mną
ptaki i wiatr,
i perliste konwalie
we włosach.
I tylko popiół
i zdrada
za 30 pocałunków
feniksa.
autor
Donnaolmeca
Dodano: 2020-05-09 09:59:57
Ten wiersz przeczytano 691 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Msz, dopóki życie trwa wszystko jeszcze przed nami,
jeśli oczywiście zdrowie dopisuje, a poza tym myślę
jak krzemanka...
Pozdrawiam serdecznie :)
Ladny wiersz:)
promienSlonca dziekuje za czytanie i super pozytywne
oceny - pozdrawiam :)
Ładne.
Nigdy nie wiadomo, co jeszcze przed nami ale też sporo
zależy od nas samych...
Pozdrawiam serdecznie :)
Dobrze oddana chwila refleksji nad sobą. Zdrada za
"trzydzieści pocałunków feniksa" wydaje się
przyzwoitsza od takiej za trzydzieści srebrników.
Msz liczbę lepiej zapisać słownie.
Miłego wieczoru:)
Jest pięknie i nie przejmuj się, jeszcze wszystko
przed Peelką, a nie - za.:)
Pozdrawiam.:)