O Strachu
"Kiedy każda cząstka twego ciała poddaje się i rozkłada się już nie akceptuj, nie rezygnuj podnieś głowę, do życia się zmuś!"
To nagłe uczucie!
Spadło tak gwałtownie...
Tak bardzo przygniotło,
tak boleśnie ukłuło!
P r z e r a ż e n i e
On jest.
wątpię,
ale on jest.
I będzie
jeszcze długo.
P r z e r a ż e n i e
Nie chcę!
To będzie bolało.
Nie chcę!
Kolejnych krwawych myśli.
Nie!
***
Iskierko.
Dlaczego pierwsza nie zranisz?
Dlaczego nie uciekniesz?
Tak, tak...
Doskonale to wiesz.
Zranić niewinność,
uciec...
To strach.
A nie panować nad strachem-
- to słabość i tchórzostwo.
Niehonorowe i pospolite.
Dlatego podnosisz głowę do góry,
nigdy z resztą nie pochyloną.
"Dopiero wtedy kiedy nie ma przyszłości ani szans przeżycia wznieść wysoko się ponad wszystko, to jest właśnie sztuka życia"
Iskierka90
Komentarze (1)
Strach jak mawiają ma zawsze wielkie oczy i jest
trudny do opanowania ale i ma pozytywne działanie -jak
to : życie w strachu i strach przed życiem to
nierozłączne nasze bycie-pozdrawiam,wiersz ciekawie
skonstruowany!