Strefa komfortu

Wyżej -wyżej)Wyciągaj dusze)
I więcej kwiatów, więcej kwiatów)
ale na ten wiersz na pewno sie tu nie odwazysz:-p

Wiersz z dobrą refleksją. Pozdrawiam

Wąchać sie ludzka rzecz
:)
Pozdrawiam :)

Czasem trzeba opuścić swoją strefę komfortu, po to, by
móc znów do niej wrócić.

Życie jest pełne wyzwań i czasem niełatwych zadań.
Wszystko kwestia poprzeczki, którą, aby się rozwijać -
powinniśmy sobie podnosić.

Pozdrawiam :)

w samo sedno

najczęściej boimy się utraty komfortu.

Dziękuję za komentarze i słuszna uwagę na moje
przeoczenie;)

Plusik

W tytule chyba powinno być komfortu...a przesłanie
wiersza jest bardzo dobre, każdy z nas żeby się czegoś
nauczyć i doświadczyć musi wyjść ze strefy
komfortu...bo nic nie przychodzi łatwo...takie życie
:) Pozdrawiam

Trzeba żyć całą piersią. Nie można osiąść tylko w
ciepełku, bo ubożeje dusza. Pozdrawiam serdecznie,
pomyślności:)

teraz Radku nadeszła wiosna i wreszcie zmieni się
powietrze

Trzeba ją, przynajmniej od czasu do czasu, opuszczać,
inaczej rutyna nas opada i jest coraz trudnie.
Pozdrawiam.

To prawda.
I nie jest łatwo ją opuścić, ale kiedy się to uda,
można się odnaleźć w zupełnie innej, właśnie jak w
ostatnim wersie, wyższej, duchowej strefie... Jednak
kto co lubi; niektórzy potrzebują jednego i drugiego
komfortu... W końcu tylko ludźmi jesteśmy ;-)

Pozdrawiam.

i tego wyjścia że strefy komfortu Tobie i sobie życzę
:) faktycznie osiągałam niesamowite korzyści dla ciała
i ducha przez wyjście z tej strefy...Pozdrawiam z +

Zeby doswiadczyc gdzie konczy sie strefa komfortu
okreslaotrzebne jest doswiadczenie wyjscia poza
strefe...ale wiadomo, granite sa plynne, do wielu
nowych rzeczy mozna przywyknac.