Suche łzy

Już rady nie daje
Oczy od łez pieką wciąż
A ona jadem ból zadaje
Jak jadowity wąż

Organizm traci wodę
Suche łzy kapiące
Moczą mi jeszcze brodę
I te jej myśli ze mnie drwiące

Na pustyni mej wyobraźni
Starych rzek koryta
Tracę wszystkie jaźni
Piasek to taka myśl ukryta

Tych łez potoki
Wysuszają moje ciało
Wpływają do zapomnianej zatoki
Gdzie ostatecznie wszystko będzie umierało

autor

tybecik

Napisany: 2008-06-02 Dodano: 2008-06-03 11:02:01

Ten wiersz przeczytano 448 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie