superwizja
/fiszki/
zamarzłem oparty o ceglaną ścianę
szybko odmieniając
przeszłość przez przypadki
tą którą pamiętam i tą zasłyszaną
z każdym kadrem serce coraz bardziej
słabło
odmierzając taktem co nieuniknione
nad jednym szarpnęło ucichło umarło
nie zdążyło Wiosny następnej uprzedzić
że choć wszystko mija życie jest
niezwykłe
tak jak to niemowlę na pożółkłym zdjęciu
tyle przed nim przeżyć
tyle przed nim pragnień
i szans aby komuś o tym opowiedzieć
w śmiertelnej sekundzie zostajemy sami
nieobecni piszą własne pamiętniki
********
superwizja - okresowe sesje konsultacyjne
najczęściej dla psychoterapeutów.
Celem superwizji jest pomoc terapeucie w
przyjrzeniu się jego własnemu doświadczeniu
w pracy z pacjentem, ewentualnym
przeszkodom w tym kontakcie leżącym zarówno
po stronie samego terapeuty jak i pacjenta.
/źródło: Wiki/
mroźny
Komentarze (3)
Bardzo ciekawy wiersz i podejście do tematu. Przyznam
że sam nie znałem nigdy znaczenia tego słowa
"superwizja". W śmiertelnej sekundzie zostajemy sami -
smutne to i prawdziwe. Końcówka najlepsza "nieobecni
piszą własne pamiętniki" czyli po prostu żyją,
zakreślają kolejne dni w kalendarzu spisując
doświadczenia...
smutno i ładnie
nieobecni nie mają racji ale mogą mieć serce nie
mierzone przypadkami Wiersz smutny o wizji
podyktowanym niepokojem Serce człowieka potrafi wiele
przeżyć i przetrwać Pozdrawiam ciepło wiersz piękny
refleksyjny