Świat ukryty w mroku
Patrzą w dal
oczy znużone
W bezkres oceanu
zapatrzone
Z każdą chwilą
Coraz bardziej zamglone
Zapętlone niewiedzą i słowem
Wymarzone
Zadymione kadzidła zapachem
W powietrzu unoszącym się makiem
Opioidem odurzone
Tak bardzo spaczone
Dusze zmęczone
Oceaniczną pustką zawiedzione
I męczącym brakiem
autor
lisa.gaily
Dodano: 2023-03-31 18:48:40
Ten wiersz przeczytano 618 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Refleksja zatrzymuje wymownym przekazem i klimatem
mroczności oraz beznadziei, pozdrawiam ciepło.
A świat się przygląda, nie rozumie tego zagubienia,
oferuje...
Pozdrawiam, +
Miłego dnia
Ciekawie ujęte oblicze życia.
wciągający przekaz wiersza skłania do refleksji.
Pozdrawiam
Marek
Ciekawie wyrażone uczucie pustki...
Pozdrawiam :)
dobrze uchwycony stan beznadziejności
Jak mgły poranne.
ładnie.
Brawo podoba mi sie;)