Świąteczne przemyślenia

W ubogiej szopie mały Jezus kwili,
chociaż w świątecznych światłach ziemia tonie,
mędrcy ze wschodu podarki złożyli,
życzliwie chlebem dzielono przy stole.

Dlaczego płaczesz otoczony chwałą,
nuty kolędy płyną pod niebiosy,
miliony wiernych przed stajenką małą
ogłasza miłość, twe serce się płoszy?

Cóż, że zabłysło pierwszej gwiazdy światło
lampki choinek lśnią za każdym oknem,
dla wielu miejsca przy stole zabrakło
chociaż nakrycia czekały samotne.

Cóż że aniołów zastępy spiewały:
"Pokój na ziemi ludziom dobrej woli",
gdy mnie, prócz petard, witają wystrzały.
Za łzy rozpaczy serce krwawi, boli.

Cóż, że życzenia, grzeczności, prezenty,
od świąt nadmiaru głowy, brzuchy bolą,
kedy niejeden brzuch głodem wydęty...

Płaczesz Dzieciątko? Będę płakać z Tobą!

autor

bjedrysz

Dodano: 2011-12-27 13:57:17

Ten wiersz przeczytano 1260 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie