Światełko
Popatrz jak tam na wschodzie
jutrzenka maluje niebo
w purpurę, róże, fiolety
i jaki cudny ten ogień.
Nie pleć mi teraz dziecko,
rachunki gdzieś tutaj miałam.
Gdzież ja je położyłam?
Może ty widziałaś?
Popatrz. Słońce wstało
i rozświetliło rosę.
Pajęczyny na krzakach
ubrały się w skrzące kolie.
Wiesz ile nam przyjdzie zapłacić
za wodę, energię, grzanie?
Nie wiem czy starczy na życie,
a ty tu z jakimiś koliami.
Popatrz jak ptaki radośnie
witają wstające słońce
i jak umiera szansa
jedyna, by chwycić ten moment.
Dziecko ja też bym chciała
widokami się cieszyć,
ale najpierw pomyśleć muszę
skąd wziąć dla ciebie na leki.
Mamusiu już leków nie trzeba.
Widzisz to światło w oddali?
To Bóg się do mnie uśmiecha
ze swymi aniołami.
autor
zielonaDana
Dodano: 2018-01-07 18:24:12
Ten wiersz przeczytano 1924 razy
Oddanych głosów: 36
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
Bardzo dobry wiersz
Mnie szczególnie dotyka ostatnia strofa
Zagubieni, zatroskani, zabiegani... Gubimy po drodze
tak wiele piękna.
Cudny, wzruszający.
Pozdrawiam :*)
Piękny wiersz..wzruszający:))Pozdrawiam.
Bardzo piękny i wzruszający wiersz. Jest tyle rzeczy
wokół nas których nie widzimy. Pozdrawiam Serdecznie
Zielona Damo :)))
Uff, wieloznaczny, a jednocześnie dla mnie
jednoznaczny wiersz. Smutny, ale wiersz dobry.