światło bez źródła
wyjąłem z szafy wszystkie jej księżyce
zbierane nocą na czarną godzinę
w której z imienia wypłukało pamięć
kiedy spod powiek kapały obrazy
mur budowałem i wieczystą ciszę
z zaoszczędzonych przez lata kamieni
https://www.youtube.com/watch?v=S12FMQ9OJsw
Komentarze (36)
Zadumałam się nad wierszem
Wiersz bardzo dobry. Choć smutek wkrada się w każdy
wiersz. Pozdrawiam :)
Królestwo Niebieskie
Jest jedno światło, które nie zna mroku,
miejsce, gdzie panuje harmonia i spokój.
Pozdrawiam :)
podoba się
+ :)
Przejmujący smutek. Po przeczytaniu wiersza i
wysłuchaniu muzyki do ostatniej kropli zrobiło mi się
ciężko na sercu. Rozstania tak bolą, niezależnie od
tego, ile czasu upłynęło.
Pozdrawiam serdecznie.
Choć smutne ale piękne strofy wraz z adekwatnym do
tego utworem muzycznym. Pozdrawiam cieplutko i
dziękuję. Zacznę kolejną swoją opowieść wierszem-prozą
już niedługo :)
Znakomity wiersz. Punktowałam wcześniej. Pozdrowienia.
Witaj, niesamowicie piszesz, to zaszczyt móc czytać
takie wiersze. Dziękuję za zagłosowanie na mój wiersz.
Za Wandą, jeśli można...
Pozdrawiam serdecznie :)
Rozbudziłeś wyobraźnię.
Czytając staram się odnaleźć ujęty w wersach owy
smutek.
W wierszu widzę rozstanie i samotność.
Pozdrawiam
Marek
korekta - 'i' zamiast 'u')
Witaj AS.:)
Wiersz, jak u utwór muzyczny, który zaprezentowałeś,
porusza struny duszy i serca.
Na TAK!
Pozdrawiam serdecznie.;)
Szanowny Jerzy,
Miło, że bywasz na portalu, dziś Ciebie widziałam u
Poetki Wandy, pod jej wierszem dotyczącym wyborów...
Czyli chyba lepiej ze zdrowiem, to mnie cieszy.
Miłego dnia życzę i zdrowia rzecz jasna, wybacz, że
zabieram miejsce pod Twoją świetną Poezją, nie pisząc
na jej temat.
...bardzo uczuciowy smutny wiersz...pozdrawiam
Zdrowia życzę, Jurku,
kuruj się, pozdrawiam serdecznie :)