Światło i cień
co mam zrobić z życiem swym?
kiedy już nie umiem uśmiechnąć sie...
daj mi lek,
taki smaczny jak życie,
kolorowy jak tęcza,
gorzki jak wszystkie wylane łzy.
muszę znów uśmiechać się,
płakać ze szczęścia,
patrzeć i widzieć
nie tylko zło,
bo zawsze obok cienia jest światło
nieustannie
od zawsze
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.