świeczka pojednania
idę do ciebie
minęło tyle lat
czas zaleczył rany
wybaczyłam
ty wybacz
tato
zapalam świeczkę
świeczkę pojednania
do zobaczenia
autor
zuza40
Dodano: 2019-10-30 08:44:59
Ten wiersz przeczytano 2713 razy
Oddanych głosów: 88
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (67)
Bardzo mi to bliskie
Podoba się.
Pozdrawiam.
Dziękuję za piękne komentarze* pozdrawiam
Piękna potrzebna miniatura
Zuza, w dzisiejszych czasach tak rzadko się wybacza,
mhmmm dobrze jest w końcu powiedzieć wybaczam nawet po
śmierci...
Wiersz porusza i zarazem zmusza do refleksji.
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)
Łatwiej jest wybaczyć po czyjejś śmierci, niż za
życia. Ale wybaczyć trzeba.
Dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo mi to bliskie. Pozdrawiam.
Spokojny. Przeczytałem kilka razy i dalej nie wiem jak
ująć to w kilku słowach.
Może tak: Widać, że umiesz przebaczać. Nasunął mi się
pewien artykuł na jw.org, ale na pewno nie chciałabyś
tam zaglądać, więc nie zawracam głowy. :)
...do zobaczenia
Dziękuję serdecznie za odwiedziny miłym gościom*
dobrej nocy
Pojednanie zawsze w cenie, szkoda,
gdy późno...
Wiersz piękny.
Spokojnego weekendu życzę.
Pieknie napisane. Wymowny wiersz.
Klaniam sie :)
Prostota ujmuje. Z ukłonami :-)
Wymowna miniaturka. A wybaczenie nieodzowny czynnik
naszej wiary.
Dobrej nocy Zuziu.
na chwile pojednania nigdy nie jest za późno
ciekawa refleksja
ciepło pozdrawiam